Τι είναι η Αρθρίτιδα της βασικής άρθρωσης του αντίχειρα;
Η άρθρωση του αντίχειρα είναι πολύ σημαντική για τη συνολική λειτουργικότητα του χεριού μιας και η λειτουργία της ισοδυναμεί με το 50% της λειτουργικότητας της άκρας χείρας. Ο ανθρώπινος αντίχειρας είναι μακρύς, δυνατός και ευλύγιστος με αποτέλεσμα να υφίσταται σημαντική καταπόνηση λόγω της υπερεργασίας του κατά τη διάρκεια της ζωής μας.Η αρθρίτιδα στην περιοχή αυτή εμφανίζεται λόγω φθοράς του χόνδρου μεταξύ του 1ου μετακαρπίου και του μείζονος πολυγόνου (οστό του καρπού). Προσβάλλει συχνότερα τις γυναίκες, συσχετίζεται με την παχυσαρκία και αποτελεί την 2η πιο συχνή θέση αρθρίτιδας στο χέρι. Μάλιστα λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής και ιδίως της χρήσης κινητών τηλεφώνων η επίπτωση της φθοράς των οστών του αντίχειρα είναι όλο και αυξανόμενη.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η αρθρίτιδα του αντίχειρα οδηγεί σε πόνο, έκπτωση της λειτουργικότητας και μειωμένη ποιότητα ζωής. Ο πόνος είναι το πρώτο και πιο συχνό σύμπτωμα, εντοπίζεται στη βάση του αντίχειρα και εμφανίζεται σε καθημερινές απλές δραστηριότητες όπως η λεπτή σύλληψη ενός αντικειμένου (π.χ. γράψιμο, πέρασμα κλωστής σε βελόνα) ή κινήσεις που προκαλούν πίεση μεταξύ αντίχειρα και δείκτη (π.χ. στύψιμο ρούχων, γύρισμα του κλειδιού, άνοιγμα βάζου). Σε πιο προχωρημένα στάδια παρατηρείται πρήξιμο στην περιοχή και μείωση τόσο του εύρους κίνησης όσο και της δύναμης, ενώ στα τελικά στάδια εμφανίζεται παραμόρφωση της βάσης του αντίχειρα (υπεξάρθημα). Η διάγνωση της πάθησης είναι κυρίως κλινική και οι απλές ακτινογραφίες (συγκριτικές των δύο χεριών) απαιτούνται για τη σταδιοποίηση και τον καθορισμό της βαρύτητας.
Η θεραπεία είναι συντηρητική ή χειρουργική;
Η θεραπεία έχει ως στόχο την ανακούφιση από τον πόνο και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του χεριού. Έως και σήμερα καμία φαρμακευτική θεραπεία δε μπορεί να τροποποιήσει την εξέλιξη της νόσου.Στα αρχικά στάδια συνιστάται συνδυασμός συντηρητικών θεραπευτικών μέσων. Η χρήση φαρμακευτικής αγωγής (παυσίπονα, αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη) προσφέρει σημαντική ανακούφιση από τον πόνο, ενώ παράλληλα συνιστώνται παγοθεραπεία, κηδεμόνες αποφόρτισης της άρθρωσης και συστηματική φυσικοθεραπεία. Σε εμμένουσες περιπτώσεις έχει ένδειξη η ενδαρθρική έγχυση κορτικοστεροειδούς ή υαλουρονικού οξέος, ιδανικά υπό υπερηχοτομογραφική καθοδήγηση, για μείωση της φλεγμονής στην περιοχή.
Στα προχωρημένα στάδια της αρθρίτιδας και όταν όλες οι συντηρητικές μέθοδοι αποτύχουν υπάρχουν χειρουργικές επεμβάσεις που μπορεί να βοηθήσουν ουσιαστικά τον ασθενή. Ειδικότερα, οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται είναι:
Αφαίρεση του μείζονος πολυγόνου με ή χωρίς παρεμβολή τένοντος. Στην επέμβαση αυτή αφαιρείται όλο το αρθριτικό μείζον πολύγονο, ενώ το εναπομείναν κενό συχνά καλύπτεται με την παρεμβολή τένοντος από τον καρπό. Η τεχνική αυτή προσφέρει σημαντική ανακούφιση από τον πόνο, εξασφαλίζοντας ικανοποιητικό λειτουργικό αποτέλεσμα στον ασθενή.
Αρθροπλαστική της 1ης καρπομετακάρπιας άρθρωσης. Αποτελεί μια φιλόδοξη τεχνική με σημαντική ανακούφιση από τον πόνο, ωστόσο λόγω των μεγάλων λειτουργικών απαιτήσεων και των υψηλών φορτίων που δέχεται ο αντίχειρας έχει αποδειχτεί πως διαθέτει μικρή διάρκεια ζωής.
Αρθρόδεση της 1ης καρπομετακάρπιας άρθρωσης. Είναι επέμβαση εκλογής για νέους ασθενείς, χειρονάκτες με μετατραυματική αρθρίτιδα μετά από κάταγμα ή εξάρθρημα που έχουν ανάγκη από ένα σταθερό αντίχειρα για βαριές εργασίες.
Όλες οι παραπάνω χειρουργικές μέθοδοι εκτελούνται με γενική ή περιοχική αναισθησία, συνοδεύονται από ελάχιστα μετεγχειρητικά ενοχλήματα και προσφέρουν πλήρη ανακούφιση από τον πόνο στους πάσχοντες. Ο ασθενής εξέρχεται την ίδια μέρα από το νοσοκομείο, φέρει έναν κηδεμόνα αποφόρτισης για 4 εβδομάδες και επιστρέφει πλήρως στις δραστηριότητές του μετά από διάστημα 2 μηνών.
