Τι είναι η ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου;
Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου είναι μία παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από την εναπόθεση και συσσώρευση ασβεστίου (κρυστάλλων υδροξυαπατίτη) στους τένοντες του στροφικού πετάλου του ώμου.
Ειδικότερα, ο τένοντας του υπερακανθίου αποτελεί τη συχνότερη θέση εναπόθεσης αλάτων ασβεστίου λόγω της ανατομικής κατασκευής του, μιας και διέρχεται μέσω ενός στενού διαύλου μεταξύ του ακρωμίου και της κεφαλής του βραχίονα γεγονός που τον καθιστά ευάλωτο σε μακροχρόνια φθορά και φλεγμονή.
Ποιοι ασθενείς είναι σε κίνδυνο;
Προσβάλλει περισσότερο το γυναικείο πληθυσμό και εκδηλώνεται συχνότερα μεταξύ των ηλικιών 30 - 60 ετών. Ο υπερακάνθιος τένοντας εμπλέκεται με μεγαλύτερη συχνότητα , ενώ οι κυριότεροι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι ο σακχαρώδης διαβήτης και ο υποθυρεοειδισμός. Η ακριβής αιτία της δημιουργίας των κρυστάλλων είναι άγνωστη, ωστόσο φαίνεται πως μηχανικά αίτια (π.χ. σύνδρομο πρόσκρουσης) αποτελεί τον πιο καθοριστικό παράγοντα.
Τι εξετάσεις απαιτούνται για τη διάγνωση;
Η διάγνωση της ασβεστοποιού τενοντίτιδας ώμου πραγματοποιείται εύκολα με απλή προσθιοπίσθια ακτινογραφία της περιοχής όπου απεικονίζεται η ακριβής θέση των ασβεστωμάτων. Ειδικότερες εξετάσεις χρησιμεύουν στον έλεγχο των υπόλοιπων δομών της άρθρωσης όπως για παράδειγμα πιθανή ρήξη του τένοντα στον οποίο βρίσκονται οι κρύσταλλοι.
Ποια είναι τα αίτια στην τενοντίτιδα ώμου;
Η ακριβής αιτία της τενοντίτιδας ώμου, δηλαδή της δημιουργίας των κρυστάλλων είναι άγνωστη. Προσβάλλει περισσότερο το γυναικείο πληθυσμό, εκδηλώνεται συχνότερα μεταξύ των ηλικιών 30 - 60 ετών, ενώ ο δεξιός ώμος πάσχει δύο φορές συχνότερα από τον αριστερό. Ως παθογενετικοί μηχανισμοί θεωρούνται η τοπική βλάβη του τένοντα λόγω τραυματισμού ή η πρόσκρουση στην περιοχή κατάφυσής του όπου η αιμάτωση είναι πτωχή.
Οι ανατομικές ιδιαιτερότητες του ώμου (π.χ. σχήμα ακρωμίου), η αρθρίτιδα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης και η υπερδραστηριότητα του ώμου με κινήσεις πάνω από το επίπεδο της κεφαλής αποτελούν τους πιο καθοριστικούς παράγοντες. Συχνές είναι οι εκδηλώσεις φλεγμονώδους ασβεστοποιού τενοντίτιδας σε αθλητές ρίψεων, άρσης βαρών, ενόργανης γυμναστικής, πόλο και κολύμβησης που είναι υποχρεωμένοι να εκτελούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις πάνω από το επίπεδο του ώμου. Τέλος, χρόνια νοσήματα όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης και ο υποθυρεοειδισμός προδιαθέτουν στην εμφάνιση του συνδρόμου.
Ποια είναι τα συνηθισμένα συμπτώματα;
Η ασβεστοποιός τενοντίτιδα ώμου είναι επώδυνη κατάσταση και μπορεί να είναι οξεία, υποξεία με μέτριας έντασης συμπτώματα ή χρόνια με ελάχιστα συμπτώματα. Στην οξεία μορφή στα αρχικά στάδια εκδηλώνεται με βασανιστικό πόνο στην περιοχή του ώμου που μπορεί να αντανακλά ως τον αγκώνα, κατά τη μηχανική απαγωγή του άκρου και συνήθως εκδηλώνονται μετά από υπερβολική χρήση του μέλους.
Επιπλέον, πολλοί ασθενείς ταλαιπωρούνται από συνεχή πόνο κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου σε βαθμό που να μη βρίσκουν πουθενά θέση ανάπαυσης του ώμου. Κατά την κλινική εξέταση υπάρχει μεγάλη ευαισθησία κατά την ψηλάφηση της περιοχής, συχνά παρουσιάζεται οίδημα (πρήξιμο) γύρω από τον ώμο, ενώ προκαλείται οξύς πόνος κατά την προσπάθεια ενεργητικής απαγωγής του ώμου σε ένα τόξο κίνησης μεταξύ 60 και 120 μοιρών (σύνδρομο επώδυνου τόξου).
Ποια είναι η κατάλληλη διατροφή στην ασβεστοποιό τενοντίτιδα ώμου;
Η απόθεση αλάτων ασβεστίου στον τένοντα έχει αποδειχτεί ότι δε συσχετίζεται με συγκεκριμένους διατροφικούς παράγοντες ή λήψη αλκοόλ.
Υπάρχει οριστική θεραπεία της τενοντίτιδας του ώμου;
Η πλειοψηφία των ασθενών αντιμετωπίζεται συντηρητικά. Στην οξεία φάση του πόνου γίνεται ανάρτηση και ακινητοποίηση του άνω άκρου, χορηγούνται ισχυρά αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη παυσίπονα και σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται έγχυση στην περιοχή της επασβέστωσης μείγματος κορτικοστεροειδούς (κορτιζόνη) σε συνδυασμό με αναισθητικό για την ανακούφιση του ασθενούς. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις που ο ασθενής προσέρχεται στην αρχή της κρίσης είναι δυνατό να γίνει προσπάθεια αναρρόφησης των αλάτων ασβεστίου. Τέλος, μετά την υποχώρηση των φλεγμονωδών αντιδράσεων οι ασθενείς αρχίζουν πρωτόκολλο φυσικοθεραπείας για αποκατάσταση της κινητικότητας και μυική ενδυνάμωση του ώμου.

Σε ασθενείς με υποτροπιάζοντα συμπτώματα που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική θεραπεία ή και συνύπαρξης ρήξης του τένοντα έχει απόλυτη ένδειξη η χειρουργική αντιμετώπιση των επασβεστώσεων. Η επέμβαση διενεργείται αρθροσκοπικά μέσω 2 πολύ μικρών οπών του δέρματος όπου υπό άμεση όραση αναγνωρίζονται και αφαιρούνται οι επασβεστώσεις, ελέγχεται η ποιότητα του τένοντος και σε περίπτωση ρήξης γίνεται συρραφή. Παράλληλα, διενεργείται υπακρωμιακή αποσυμπίεση με εκτομή του οστεοφύτου από το ακρώμιο για να δημιουργηθεί επαρκής χώρος κίνησης στον τένοντα του υπερακανθίου και να επιτευχθεί οριστική ανακούφιση των συμπτωμάτων.